Η “κοινωνία αξιών” για τον εκλογικό νόμο

Ο εκλογικός νόμος στην Ελληνική πραγματικότητα χρησιμοποιείται υστερόβουλα από τα κυβερνητικά κόμματα ως εργαλείο μικροπολιτικής, που το χρησιμοποιούν για να παραμείνουν καταχρηστικά στην εξουσία είτε για να αποτρέψουν και να δυσχεράνουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους να κυβερνήσουν. Δηλαδή κρύβει ή επιδιώκει κατά περίπτωση την κυβερνητική αποτυχία και χρησιμοποιείται τελείως αντιδημοκρατικά και απροκάλυπτα με σφετεριστικό και αήθη τρόπο.

Οι βασικές αρχές που ακολουθούμε για την διαμόρφωση των θέσεων μας είναι ότι ο εκλογικός νόμος θα πρέπει να υποστηρίζει και να ενισχύει:

1. Την περισσότερη Δημοκρατία στο κοινοβούλιο.

2. Την κυβερνητική συνεργασία μεταξύ των κομμάτων χωρίς να ακυρώνει την προτίμηση του μεγαλύτερου αριθμού ψηφοφόρων στο πρώτο κόμμα.

3. Αναλογικότητα στην εκπροσώπηση ως προς τον αριθμό των ψήφων.

4. Μεγαλύτερη δυνατή εκπροσώπηση όλων των τμημάτων του Ελληνικού λαού χωρίς αποκλεισμούς.

5. Κυβερνητική σταθερότητα και όχι ενίσχυση του μονοκομματικού δογματισμού, που οδηγεί σε κυβερνητικό αυταρχισμό (τυραννία της πλειοψηφίας).

Επί τη βάσει αυτών των αρχών διαμορφώνονται οι παρακάτω θέσεις:

ΘΕΣΗ 1η: Να μειωθεί το δώρο για το πρώτο κόμμα στις 30 έδρες, για να ευνοούνται οι ευρύτερες μετεκλογικές συνεργασίες και να αποφεύγονται οι αυταρχισμοί που διαπιστώνουμε στις περισσότερες μονοκομματικές κυβερνήσεις. Ταυτόχρονα δεν θα ακυρώνεται η πλειοψηφική υπεροχή για διακυβέρνηση, του πρώτου κόμματος.

ΘΕΣΗ 2η: Δεν συμφωνούμε να αλλάξουν οι εκλογικές περιφέρειες, γιατί είναι προφανές ότι οι αλλαγές σχεδιάζονται με σκοπό τα εκλογομαγειρέματα και μόνον. Δεν έχουν υπάρξει ιδιαίτερα προβλήματα στο τομέα αυτό που να επιβάλλουν αλλαγές.

ΘΕΣΗ 3η: Το εκλογικό όριο να μειωθεί στο 2%, γεγονός που θα παρακινήσει τα μικρά κόμματα για συνεργασίες και ταυτόχρονα θα δώσει πλουραλισμό και κοινοβουλευτική εκπροσώπηση σε ομάδες συμπολιτών μας που δεν εκπροσωπούνται σήμερα. Να περιλαμβάνει και τη ρήτρα ότι τα κόμματα που ξεπερνούν το 2% θα πρέπει να έχουν εκπροσώπηση σε όλες τις εκλογικές περιφέρειες, και ότι όλοι οι υποψήφιοι βουλευτές να είναι δημότες και να κατοικούν μόνιμα στις περιφέρειες που βάζουν υποψηφιότητα (αυτός είναι ο σκοπός την γεωγραφικής εκπροσώπησης, ανά εκλογική περιφέρεια).

ΘΕΣΗ 4η: Τα Λευκά ψηφοδέλτια θα πρέπει να καταμετρούνται ως έγκυρα σύμφωνα με την απόφαση του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου, διότι “η λευκή ψήφος διακρίνεται από την άκυρη και αποτελεί ενσυνείδητη ενάσκηση του εκλογικού δικαιώματος”.

ΘΕΣΗ 5η: Να καταργηθεί δια παντός η εκλογική διαδικασία με λίστα και να γίνονται όλες οι εκλογές με σταυροδοσία, διότι ευνοεί τον εσωτερικό εκδημοκρατισμό των κομμάτων, που αποτελεί Συνταγματική υποχρέωσή τους.

ΘΕΣΗ 6η: Οιοδήποτε κόμμα λαμβάνει μέρος σε εκλογές, αδιακρίτως εάν εισήλθε ή όχι στο κοινοβούλιο, και έχει εκλογική συμμετοχή σε όλες τις περιφέρειες, να λαμβάνει κρατική επιχορήγηση για κάθε ψήφο που έλαβε. Η κρατική επιχορήγηση να αντιστοιχίζεται ισότιμα για κάθε ληφθείσα ψήφο.