Λαϊκή Συσπείρωση Δελφών: Η ΕΥΔΑΠ κατάσχει χρήματα του λαού στο Δήμο Δελφών

Η Ανώνυμη Εταιρεία ΕΥΔΑΠ, που ελέω μνημονίων πέρασε από το ΤΑΙΠΕΔ της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, στο υπερταμείο του ΣΥΡΙΖΑ για να εκμεταλλεύεται το νερό για 99 χρόνια, έφτασε στο σημείο να χρησιμοποιήσει την επιχειρηματική της δραστηριότητα και να ζητήσει από το Δήμο Δελφών τα χρωστούμενα εκατομμύρια ως ανταποδοτικά για το νερό που κατανάλωσε ο Δήμος, δεσμεύοντας όλους τους τραπεζικούς του λογαριασμούς.

Η ΕΥΔΑΠ είναι επιχείρηση. Στόχος της είναι η μεγαλύτερη κερδοφορία και μπροστά σ’ αυτό δεν διστάζει να κατάσχει ακόμη και χρήματα των δημοτών. Έχει στα χέρια της το φυσικό αγαθό που λέγεται νερό που ο ίδιος ο Δήμος της το έχει παραχωρήσει, όμως επειδή και ο Δήμος Δελφών αντιμετωπίζει το νερό ως εμπόρευμα περιμένοντας μήπως εισπράξει και ο ίδιος κανένα ψίχουλο, τώρα ζητάει τα ρέστα. Ο λαός σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να δεχτεί τη λογική να μπει «ειδικό τέλος» στο νερό που πάει στην Αθήνα ώστε να αποπληρώσουμε τα «χρέη» του Δήμου. Γιατί τελικά μ’ αυτό τον τρόπο θα πληρώσουνε τα «χρέη» μας οι εργάτες, οι συνταξιούχοι, οι φτωχοί κάτοικοι της Αττικής. Δηλαδή πάλι εμείς οι ίδιοι!

Σε πόσα Δημοτικά Συμβούλια δεν βάλαμε ως Λαϊκή Συσπείρωση το ζήτημα ότι το νερό ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ! Ότι είναι κοινωνικό λαϊκό αγαθό και έτσι πρέπει να το αντιμετωπίζουνε και οι κυβερνήσεις αλλά και  ο Δήμος, με χαμηλές χρεώσεις στους δημότες χωρίς πάγια και τέλη συνδέσεων. Οι Δημοτικές αρχές πάντα βάζανε και βάζουνε την επιχειρηματική δράση ως αυτοσκοπό ακόμη και της ίδιας της λειτουργίας του δήμου, με αποτέλεσμα να συναινούνε στη λογική της κερδοφορίας και της ανταποδοτικότητας. Δηλαδή για την κερδοφορία του κεφαλαίου και μόνο. Για να βρούνε διέξοδο τα υπερσυσσωρευμένα κέρδη που δεν ξέρουνε που θα τα τοποθετήσουνε για να συνεχίζεται ο κύκλος της κερδοφορίας και της εκμετάλλευσης του λαού.

Όσο υπάρχει αυτό το εκμεταλλευτικό σύστημα, αυτά θα βλέπουμε, και άλλα πολλά, που θα καταδυναστεύουνε τη ζωή μας οδηγώντας μας όλο και περισσότερο στην εξαθλίωση. Όσο ο Δήμος συνεχίζει να κινείται στις ράγες αυτής της πολιτικής τόσο πιο βαθιά θα μπαίνει και ο ίδιος στη επιχειρηματική δραστηριότητα φορολογώντας τους δημότες για να «ανταποκρίνεται» στα έξοδά του. Οι δήμοι πλέον και με το νόμο του Καλλικράτη αλλά και από νωρίτερα, έχουν πλέον γίνει  ανώνυμες εταιρείες και η λογική τους είναι η κερδοφορία και μόνο.

Μία θέση αρμόζει στο δήμο να πάρει και κοντά σε αυτόν την ίδια θέση να πάρει και η ΚΕΔΕ. Να παραγραφούνε όλα τα χρέη, όλων των Δήμων προς την ΕΥΔΑΠ και προς τη ΔΕΗ. Το νερό και το ρεύμα είναι κοινωνικά αγαθά και σαν τέτοια πρέπει, επιβάλλεται, να χορηγούνται στο λαό με το μικρότερο αντίτιμο.