Στ. Φενέκος: Πρωτογενές πλεόνασμα λόγω πρωτογενούς οικονομικής πολιτικής & κοινωνικής βαρβαρότητας

Το πρωτογενές πλέονασμα του 3,9 % του ΑΕΠ για το 2016 σύμφωνα με όσα λένε η κυβέρνηση και η ΕΛΣΤΑΤ, είναι ο απόλυτος πρωτογονισμός στην οικονομική πολιτική και η απόλυτη κοινωνική και επιχειρηματική βαρβαρότητα. Και εξηγούμαι γιατί:

Αν τα έσοδα του κράτους χωρίς αυτά που δανείστηκε, είναι περισσότερα από τα συνολικά του έξοδα, τότε έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα.

Σε αυτό συνεπώς δεν υπολογίζουμε ούτε αυτά που δανείστηκε ούτε αυτά που πρέπει να πληρώσει για εξωτερικές υποχρεώσεις σε τοκοχρεωλύσια σε δανειστές.

Δηλαδή το χρέος προς τον έξω κόσμο εξακολουθεί να υφίσταται και το ίδιο οι τόκοι που πρέπει να πληρωθούν για αυτό το χρέος και για να εξυπηρετηθεί, θα πρέπει η κυβέρνηση είτε να αυξήσει τα έσοδα, είτε να μειώσει τις δαπάνες του κράτους.

Και πως θα αυξήσει τα έσοδα σε μία οικονομία που δεν παράγει; Με φόρους; Και μ' άλλους φόρους; Πόσους φόρους;

Όχι φυσικά δεν μπορεί, γιατί τότε μειώνονται δραματικά τα έσοδα από την υπερφορολόγηση και οδηγείται η οικονομία σε πλήρη καταστροφή.

Ο μόνος τρόπος είναι η αύξηση του ΑΕΠ. Η ανάπτυξη δηλαδή.

Πως όμως θα υπάρξει ανάπτυξη όταν μία οικονομία στοχεύει σε συνεχή υψηλότατα πρωτογενή πλεονάσματα και κάνει αφαιμαξη σε όλο το ρευστό που θα μπορούσε να διατεθεί για ανάπτυξη;

Πέραν τούτου θα πρέπει να πληρώσουμε το 2017, 14 δις μόνο για τόκους (το κεφάλαιο που έχουμε δανειστεί θα αρχίσουμε να το ξεπληρώνουμε πολύ αργότερα).

Δηλαδή με απλά λόγια για να πληρώσουμε τις υποχρεώσεις των τόκων μόνο του δανεισμού, παρά το πρωτογενές πλέονασμα, θα χρειαστούμε να δανειστούμε εκ νέου περίπου 8-10 δις ευρώ κατ΄ελάχιστον.

Δηλαδή ο τρόπος που επιτυγχάνεται το πρωτογενές πλεόνασμα, με αύξηση κάθε είδους φόρου και με την παύση πληρωμής των υποχρεώσεων του κράτους στο εσωτερικό, στέγνωσε την οικονομία από όλο το χρήμα.

Άρα δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί η ανάπτυξη, δεν μπορεί να είναι παραγωγική η οικονομία, δεν θα μπορεί να παραχθεί με υγιή τρόπο (αύξηση ΑΕΠ και απόδοσης της οικονομίας) πρωτογενές πλεόνασμα και συνεπώς θα συνεχίσουμε να δανειζόμαστε και το χρέος δεν θα μπορεί να γίνει βιώσιμο και κάποια στιγμή θα πάψει και να μπορεί να εξυπηρετείται.

Δηλαδή η πρωτογονισμός της οικονομικής σκέψης της κυβέρνησης που μαζεύει χρήμα για δικούς της σκοπούς, επιδεινώνει την οικονομική κατάσταση της χώρας και θα συνεχίζει να χρειάζεται υψηλό δανεισμό για να εξυπηρετεί τα χρέη.

Αλλά κυρίως είναι βαρβαρότητα κοινωνική, αφού στερεί από την κοινωνία πέραν των λίγων διαθέσιμων πόρων και από κάθε ελπίδα για ανάκαμψη και είναι οπωσδήποτε οικονομική / επιχειρηματική βαρβαρότητα, αφού καταστρέφει όση παραγωγική δυνατότητα έχει απομείνει στην χώρα.