Κωνσταντίνος Μπαργιώτας: Τρεις και μια μεταρρυθμίσεις για την Υγεία

Η κυβέρνηση πιστεύει πως το μόνο που χρειάζεται το ΕΣΥ είναι διορισμοί. Στην πραγματικότητα δεν έχει ιδέα ούτε πόσους χρειάζεται ούτε που. Έρμαιο της κακοδιοίκησης και της πελατοκρατίας, το ΕΣΥ έχει αναπτυχθεί άνισα και ουδείς γνωρίζει τις πραγματικές ανάγκες. Η επαναφορά του στην προτέρα της κρίσης κατάσταση δεν είναι εφικτή. Πολύ απλά, λεφτά δεν υπάρχουν. Ειδικά λεφτά για πέταμα.

Δυστυχώς, δεν υπάρχει, εν σπέρματι έστω, ένα σχέδιο που να δρομολογεί λύσεις προσαρμοσμένες στους διαθέσιμους πόρους. Μαξιμαλισμοί με την τσέπη άδεια και μπαλώματα δε λύνουν τα προβλήματα. Η κυβέρνηση περιορίζεται στο ρόλο του πυροσβέστη, όταν δεν απολαμβάνει το ρόλο του θεατή. Το σύστημα καταρρέει λόγω αδράνειας.

Είναι ανάγκη να δούμε κατάματα αυτό που σπρώχνουμε συνεχώς κάτω από το χαλί. Στην Αθήνα και την περιφέρεια επείγει η αναδιάταξη των διαθέσιμων πόρων. Αν δεν γίνει μελετημένα και συνειδητά, πολύ σύντομα η αδυναμία συντήρησης των εγκαταστάσεων και οι συνταξιοδοτήσεις θα την επιβάλλουν βίαια και άναρχα. Δεν χωράνε συντεχνιασμοί και πολιτικά κόστη. Είναι ανάγκη να αξιοποιήσουμε το 100% των διαθέσιμων πόρων. Η αναδιάταξη και οι συγχωνεύσεις είναι, λοιπόν, η πρώτη μεταρρύθμιση.

Ο εκσυγχρονισμός της απαρχαιωμένης διοικητικής δομής είναι η δεύτερη. Είναι απαραίτητο νοσοκομεία και κρατικές μονάδες του ΠΕΔΥ να ανεξαρτητοποιηθούν από τα «νύχια» των κομματικών στρατών. Πρέπει να γίνουν αυτόνομα και αυτοδιοικούμενα υπό δημόσια εποπτεία, με πραγματικά αυτόνομες διοικήσεις, ολοκληρωμένους προϋπολογισμούς και σύγχρονο ευρωπαϊκό management.

Η τρίτη, και ίσως δυσκολότερη, μεταρρύθμιση άφορα τις ιατρικές υπηρεσίες. Ξεκινώντας από την αναμόρφωση του ΚΕΣΥ και της ιατρικής εκπαίδευσης, η διασφάλιση της ποιότητας, η εφαρμογή των βέλτιστων πρακτικών από όλους και η περιοδική αξιολόγηση σε όλα τα επίπεδα είναι πολύ δύσκολο να εφαρμοστούν σήμερα σε ένα σύστημα ανοχύρωτο απέναντι στην αυθαιρεσία.

Μαζί με αυτές τις τρεις βασικές μεταρρυθμίσεις επιβάλλεται και μια τέταρτη: Πρέπει να γίνει κατανοητό πως μεταρρύθμιση δε συνιστά η ψήφιση ενός νόμου, αλλά ο μαραθώνιος της εφαρμογής του σε πραγματικές συνθήκες. Ο μηχανισμός εφαρμογής και η διαρκής παρακολούθηση της είναι συστατικό στοιχείο και απαιτεί προσεκτική προετοιμασία.

Το ερώτημα που εξακολουθεί να παραμένει αναπάντητο είναι το ποιος θα αναλάβει την ευθύνη. Ποια πολιτική δύναμη θα αναλάβει να συγκροτήσει τις απαραίτητες κοινωνικές συμμαχίες για τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα; Δυστυχώς, τόσο η κυβέρνηση όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση δεν δείχνουν να έχουν διάθεση να αναλάβουν τέτοιες ευθύνες. Απομένει το κέντρο στον κατακερματισμένο χώρο του οποίου φαίνεται πως διαμορφώνονται προγραμματικές συγκλίσεις. Ας ελπίσουμε πως η ταχύτητα ωρίμανσής τους θα είναι μεγαλύτερη από αυτή της διάλυσης του συστήματος υγείας.

Πηγή: Τα Νέα

* Ο Κωνσταντίνος Μπαργιώτας είναι βουλευτής Λάρισας.