188 χρόνια από την ιστορική μάχη της Αράχωβας

Η μάχη της Αράχωβας (Έργο του Πέτερ φον Ες)

Η Αράχωβα γιορτάζει τα 188 χρόνια από την ιστορική μάχη της, που έγινε μεταξύ 18 και 24 Νοεμβρίου του 1826 και χαρακτηρίστηκε σαν δεύτερη Επανάσταση της Ρούμελης. Η σημασία της μάχης εκείνης ήταν καθοριστική για την έκβαση της Επανάστασης, πού μετά την πτώση του Μεσολογγίου "έπνεε τα λοίσθια". 

Γύρω και απέναντι από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου γίνεται η μεγάλη μάχη. Ο Σουλτάνος εκμεταλλεύτηκε την πτώση του ηθικού των Ελλήνων και εξαπέλυσε "φιρμάνι στους Ρωμηούς" να προσκυνήσουν, να παραδώσουν τα όπλα τους και να πάρουν γενική αμνηστία. Το μέγεθος του κινδύνου δείχνει η επιστολή του Γ. Καραϊσκάκη προς τον πρωθυπουργό Ανδρέα Ζαΐμη: "Η Ελλάς προσκυνεί και πάσχισον διά την κοινήν σωτηρίαν".

Τα σχέδια των Τούρκων ήταν να πατάξουν τη Ρούμελη και να ολοκλη­ρώσουν ύστερα την κατάληψη της Πελοποννήσου. Ματαιώθηκαν όμως από το Γ. Καραϊσκάκη, πού διορίστηκε αρχιστράτηγος της Ρούμελης. Στην κρίσιμη ώρα συγκέντρωσε τούς θορυβημένους οπλαρχηγούς της Ρούμελης και κατέλαβε την Αράχωβα. Έδωσε έτσι με τα όπλα την απά­ντηση στο φιρμάνι του Σουλτάνου.

Στη μάχη της Αράχωβας βρέθηκαν αντιμέτωποι οι πιο έμπειροι αξιω­ματικοί των Τούρκων και οι Έλληνες καπεταναίοι, πού τούς ένωσε και τους οδήγησε στο θρίαμβο ο Γ. Καραϊσκάκης. Η επιστολή του Ανδ. Ζαΐμη προς τον Καραϊσκάκη είναι απόδειξη της ιστορικής δικαίωσης του στρατάρχη: "Η Πατρίς εις αυτήν την περίστασιν εγνώρισεν, τί είναι ό Καραϊσκάκης και ότι χωρίς Καραΐσκάκην δεν εκατορθούτο, ό,τι θαυμασίως κατωρθώθη έως την σήμερον" (17-1- 1827).

Για τους Τουρκαλβανούς, όμως, η ανάμνηση της μάχης της Αράχωβας και η καταδίωξη που ακολούθησε ήταν οδυνηρή για πολλά χρόνια. Παροιμιώδης έμεινε στους Αλβανούς η φράση, που έλεγαν για κάποιον, όταν έφευγε βιαστικά: "Που φεύγεις μωρέ, ωσάν να σε κυνηγά ό Καραϊ­σκάκης;" Αλλά και στις μεταξύ τους συμπλοκές οι Αλβανοί φώναζαν: "Στάσου, στάσου να ιδείς μια φορά τουφέκι του Καραϊσκάκη".